سلام
یه مدتی با خودم کلنجار رفتم که این کار رو بکنم یا نه. منظورم وبلاگ زدنه.
اما بالاخره تصمیم گرفتم دلمو بزنم به دریا و انجامش بدم.
ایده وبلاگ زدن به این شکل رو از یکی از بازیگران معروف گرفتم که بدون ذکر نامش ازش تشکر میکنم که منو به همچین فکری انداخت.
اینجا قراره حرفایی رو بزنم که معمولا توی دنیای واقعیم نمیزنم.
فکر میکنم هممون همینطوریم. توی دنیای واقعی هیچوقت نمیتونیم کاملا خودمون باشیم.
و هممون ته دلمون غصه میخوریم که چرا کسی نیست که اون حرفا رو بهش بزنیم، که چرا کسی درکمون نمیکنه، که چرا اینقدر تنهاییم.
از اون گذشته دوست دارم اینجا جایی باشه برای تمرین نویسندگی، از اتفاقات روزمره و دغدغه هام بگم و اگه سوادش رو داشته باشم کتاب هایی که میخونم یا فیلم هایی که میبینم رو نقد کنم.
بالاخره باید از یه جایی شروع کرد. اینجا میتونه نقطه شروع من باشه.
امیدوارم از وقتی که اینجا میگذرونید لذت ببرید. تا پست بعدی خدانگهدار.
